حملونقل عمومی معضل بزرگ و پیچیدهشهرهای بزرگ دنیاست. گسترش معابر شهری و بزرگراهسازی در دهههای70و80 میلادی نهضتی بزرگ در میان شهرهای بزرگ بهوجود آورد اما با گسترششهرها و ازدحام خودروها خیلی زود بزرگراهها در شهرها به شاهراههایی بدلشدند که مملو از خودروها بودند. از ابتدای دهه 90 مسئولان شهرها بهتدریج به فکر گسترش حملونقل عمومی در شهرهای بزرگ افتادند.
تلاشمتفکران عرصه شهرنشینی بر این بود تا حملونقل را از حوزه عمومی شهر خارجکنند. اما بزرگراهها و معابر گسترده شهری که هر روز عرصهای از شهر رابهخود میگرفت این امکان را از آنان ربود. بنابراین خیلی زود آنان به ایننتیجه رسیدند که هم برای ایجاد معابری جدید و هم بازگرداندن روح زندگی بهشهر، بخش عمدهای از حملونقل درونشهری را به زیر زمین منتقل کنند. متروبزرگترین مصداق این نظر بود اما تونلهای بزرگ شهری بهتدریج با تکیه براین نظریه در شهرهای بزرگ جهان گسترش یافت و به رؤیای شهرسازان تحقق بخشیدکه حملونقل باید به زیر پوست شهر منتقل شود.
تونل توحید بعد از تونلرسالت دومین اقدام مدیران شهری برای تحقق این نظریه است؛ اینکه فضایبیرونی شهر در اختیار زندگی شهروندان قرار گیرد و بخشی از حملونقل به زیرزمین برده شود. اگرچه این تلاشها با احداث تونلهایی مانند امیرکبیر،نیایش- صدر و حتی امام علی(ع) در آینده رنگی جدی بهخود میگیرد اما تونلتوحید شاید نقطه عطف تلاش مدیران شهری برای بردن خودروها به زیر عرصه شهریاست.
مهندسین الماس غرب...
ما را در سایت مهندسین الماس غرب دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : افشین گنجی mohndesan بازدید : 273 تاريخ : پنجشنبه 14 دی 1391 ساعت: 4:11